Milieu effecten analyse
Milieu Effecten Analyse
Milieu Effecten Analyse (MEA) kan omschreven worden als een beoordeling van de effecten van geplande activiteiten op het milieu, met inbegrip van de effecten op de biodiversiteit, de vegetatie en de ecologie, het water en de lucht. Een MEA kan worden gezien als een proces van identificatie, voorspelling en evaluatie van de mogelijke milieu-, sociaaleconomische, culturele en andere effecten van een voorgesteld project of ontwikkeling om mitigerende maatregelen vast te stellen, niet alleen om de negatieve effecten te verminderen, maar ook om een positieve bijdrage te leveren aan het natuurlijke milieu en welzijn.
Het NIMOS heeft Algemene Richtlijnen opgesteld en daarnaast ook specifieke Richtlijnen. Deze Richtlijnen voor Milieu Effecten Analyse geven de procedures aan zoals die moeten worden uitgevoerd bij aanwezigheid van de milieuraamwet en het MEA-uitvoeringsbesluit.
Het MEA proces kan in 5 fasen worden onderverdeeld, namelijk:
- Screeningsfase: Deze is de fase in het MEA proces, waarbij het NIMOS het besluit neemt of er een Milieu Effecten Analyse nodig is of niet. Zo ja, dan geeft het NIMOS aan wat de aard en de omvang is van de analyse.
Het NIMOS erkent drie categorieën op het gebied van Milieu Effecten Analyse:
-
- Categorie A: MEA is verplicht
- Categorie B, er zal:
- òf een MEA verplicht worden gesteld (Categorie B, Traject 3);
- òf enige andere vorm van milieudocument (bijvoorbeeld, Milieu Management Plan) (Categorie B, Traject 2);
- het is ook mogelijk dat er geen MEA nodig is, maar enige milieu-informatie is vereist alvorens dat besluit kan worden genomen (Categorie B, Traject 1).
- Categorie C: er is geen MEA vereist. Er zijn wel enkele minimale richtlijnen waaraan de projectindiener zich zal moeten houden.
- Scopingsfase: In deze fase dient de Terms of Reference (ToR), soms ook wel Scoping rapport genoemd, te worden opgesteld. Deze ToR is het plan volgens welke de MEA-studie dient te worden uitgevoerd. Deze ToR moet door de projectindiener worden opgesteld in samenwerking met de consultant die de MEA-studie zal uitvoeren.
- (Milieu Effecten) Analysefase: De analysefase is de fase waarin de projectindiener de MEA-studie laat uitvoeren door een gekwalificeerde consultant/consultantbureau.
- Beoordelingsfase: Tijdens het beoordelingsproces wordt het ingediende Milieu Effecten Rapport (MER) beoordeeld door het NIMOS
- Besluitvormingsproces: Na beoordeling van het MER dient het NIMOS milieu advies over de voortgang van het project naar de vergunningverlenende instantie te sturen. Dit zal, afhankelijk van het publieke participatieproces, binnen 60 tot 120 dagen na indiening van het Concept MER gebeuren.
NIMOS heeft een MEA repository voor Suriname gecreëerd om het algemeen publiek te faciliteren met de uitgevoerde MEA studies. Klik hier om onze MEA repository te bezoeken.
Strategische Effecten Analyse
In de loop der jaren heeft het NIMOS veel capaciteit opgebouwd op het niveau van de Milieu- en Sociale Effecten Analyse (MEA), voornamelijk door het begeleiden en herzien van milieu- en sociale effecten rapportages.
NIMOS wil ook haar capaciteit met betrekking tot SEA vergroten. Dit omdat SEA’s geen reguliere MER’s zijn, maar betrekking hebben op beleid, programma’s en plannen van de overheid. Het NIMOS ziet dus voor haarzelf een zeer belangrijke rol weggelegd indien het gaat om SEA.
NIMOS heeft in het verleden drie SEA’s uitgevoerd/laten uitvoeren, namelijk:
- Een State of the Environment Report in 2000;
- De Greenstone Belt Regional Assessment in 2003;
- The Forest Sector Environmental Assessment in 2003;
Het is jaren geleden dat de laatste SEA door NIMOS is uitgevoerd, vandaar dat het NIMOS overweegt om het proces van het uitvoeren van SEA’s te hervatten om zodoende het beleid, de programma’s en de plannen van de overheid te evalueren.
Volgens verschillende internationale organisaties kan SEA worden beschreven als een reeks analytische en participatieve processen voor de systematische integratie van milieuoverwegingen (bevindingen), in een vroeg stadium van de besluitvorming, in beleid, plannen en programma’s die de natuurlijke hulpbronnen beïnvloeden. SEA evalueert op het hoogste strategische niveau, eerder dan op traditioneel project-vlakke Milieu Effecten Analyses (MEAs). Het stimuleert en verstrekt kritische systematische overwegingen op sectoraal, (grensoverschrijdend) regionaal en nationaal niveau om duurzaamheid, doordachte groei en het voorkomen van milieuverontreiniging te bevorderen. In de SEA’s moeten de cumulatieve milieueffecten van meerdere projecten worden opgenomen in een of meer ontwikkelingsplannen. SEA’s zijn niet bindend, maar moeten worden uitgevoerd in de conceptuele fase van ontwikkelingsplannen, pro-activiteit en vooral een permanente dialoog in alle stadia van het project- en ontwikkelingsproces (Wereldbank).
SEA’s kunnen worden gedefinieerd als een instrument voor het integreren van milieuoverwegingen in beleid, plannen en programma’s, en waarbij hun onderlinge verbanden met economische en sociale overwegingen worden geëvalueerd. De Wereldbank gebruikt bij voorkeur de term SESA (Strategic environmental and social assessment). Het is een instrument dat in toenemende mate wordt toegepast door verschillende internationale organisaties en door verschillende landen.
SEA is van toepassing op een groot aantal sectoren (Oil & Gas, mijnbouw, ontwikkeling van kustgebieden), ruimtelijke en landgebruik plannen, regionaaleconomische ontwikkelingsplannen die vaak verband houden met infrastructuur, strategieën en overeenkomsten zoals armoedebestrijdingsstrategieën en vrijhandelsovereenkomsten.
De SEA complementeert het planningsproces: een degelijke beoordeling van milieu- en andere kwesties (informatie), een goed gestructureerd publiek debat over deze kwesties (proces/dialoog), een mechanisme om rekening te houden met de resultaten van de beoordeling en het debat (invloed).
SEA’s hebben vele vormen en modellen; ze worden in feite eerder op maat gemaakt voor bepaalde grote projecten of plannen. Het hangt dus af van de context en kenmerken van het planningsproces in een land. Het kan min of meer abstract zijn (beleid) of een concreet plan. Tijdschema’s en de beschikbaarheid van gegevens zijn belangrijk en kunnen alleen betrekking hebben op milieuaspecten of dieper ingaan op het algemene duurzaamheidsaspect van plannen.
De drie belangrijkste procestaken voor het beheer van SEA’s zijn: invloed, dialoog en informatie.
Bewezen voordelen van SEA: strategische informatie kan later worden gebruikt in gelokaliseerde of projectmatige ESIA’s. SEA helpt vooral om de risico’s op een hoger niveau te begrijpen, fouten en conflicten te voorkomen, betrokkenheid op te bouwen en de normale ESIA-processen soepeler te laten verlopen.